Podstawy

Jak zaksięgować prowizję za przelew

Jak zaksięgować prowizję za przelew
Jednym z wymogów prawnych, dotyczących przedsiębiorców, jest posiadanie rachunku bankowego. Czynni podatnicy VAT powinni zgłosić go do CDEIG. Posiadanie konta w banku wiąże się jednak z ponoszeniem, przez przedsiębiorców, dodatkowych kosztów, takich jak opłaty za jego prowadzenie czy prowizje za przelewy. Warto zatem wiedzieć jak prawidłowo należy je zaksięgować.

Czy konto firmowe jest obowiązkowe?

W 2019 roku kontrahenci i klienci otrzymali dodatkowe narzędzie do weryfikacji firm odprowadzających podatek VAT. To tak zwana Biała Lista, dzięki której można sprawdzić danego przedsiębiorcę, w tym numer jego rachunku bankowego. Co istotne, w spisie tym ujęte są wyłącznie konta firmowe, aby znalazły się one na Białej Liście, należy wpisać je do rejestru CDEIG, pozycja 27.

Posiadanie rachunku firmowego nie jest obowiązkowe dla przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, aczkolwiek polskie prawo wymaga go, jeśli przyjmowane są transakcje finansowe za faktury wyższe niż 15 tysięcy złotych. Wówczas bowiem następuje tak zwana płatność podzielona, czyli kwota netto pozostaje na rachunku przedsiębiorcy, a podatek zostaje wpłacony na tak zwany rachunek VAT.

Opłaty za prowadzenie konta firmowego są znacznie wyższe aniżeli prywatnego. Dlatego wielu przedsiębiorców, którzy prowadzą małe firmy, woli korzystać z kont prywatnych. Wprawdzie prawo tego nie zabrania, aczkolwiek żadnych opłat z nim związanych nie można wówczas zaliczyć do kosztów prowadzenia działalności, natomiast taksy za prowadzenie rachunków firmowych tak. Zalicza się do nich opłaty za prowadzenie konta, prowizje za przelewy, jak również opłaty manipulacyjne, odsetki od niespłaconego kredytu w koncie, prowizje od pożyczki. 

Jak zaksięgować prowizję za przelew?

Najczęściej zadawanym pytaniem przez przedsiębiorców, posiadających rachunek firmowy jest: Jak zaksięgować prowizję za przelew? Należy zatem wyjaśnić, że prowizje za przelewy zalicza się do tak zwanych kosztów operacyjnych, czyli takich kosztów, które są ściśle powiązane z prowadzeniem firmy. Reguluje to ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. Dlatego też zapisuje się je jako Wn konto 40-2 „Usługi obce” Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”. Trzeba pamiętać, że w „papierach” księgowych muszą znaleźć się dokumenty potwierdzające zaksięgowane kwoty. Banki nie wystawiają ani faktur, ani rachunków za pobrane prowizje i opłaty, zatem trzeba dołączyć inne, uwierzytelniające te transakcje dokumenty, to jest wyciągi bankowe lub potwierdzenia bankowe pobranych prowizji. Muszą znaleźć się na nich takie informacje jak numer konta, dane działalności gospodarczej, konkretna data, kiedy prowizja została pobrana przez bank, jak również kwota i konkretne określenie za co pobrano należność (np. prowizja za przelew)- regulacja prawna art.21 ust.1 i 1a oraz art.21 ust.2 i 3 Ustawy o rachunkowości. Dokumenty te są bardzo istotne podczas kontroli skarbowych. 

Chcąc ułatwić sobie księgowanie wszelkich dodatkowych opłat, warto zainwestować w odpowiedni, kompleksowy program do rachunkowości. Holistyczną opiekę nad przedsiębiorcami roztacza między innymi R2firma. Jest to oprogramowanie, która w szybki i łatwy sposób rozlicza wszelkiego rodzaju płatności.


Zobacz inne artykuły